Laatste reisblog

Welkom bij, zeer waarschijnlijk, de laatste blog!

De vorige keer vertelde ik over Gili Air, en daar zijn we nog een paar dagen geweest. We hebben een snorkelreis en Gili-eilanden tour gedaan. Ons doel was om tijdens de tour schildpadden te zien, en die schijnen veel rond deze eilanden te zitten! Om 9:30 moesten we aanwezig zijn bij de boot, die ons rond zou varen. Wij waren netjes aanwezig om 9:30, maar de boot vertrok pas rond een uur of 11. We hebben dus 1,5 uur zitten wachten op de boot... heel chill. Daarna hebben we een snorkel en flippers uitgezocht, en konden we gaan. De eerste stop was aan de Noordkant van Gili Air. We sprongen het water in, en het was vrijwel meteen raak; onze gids had direct een schildpad gezien. We hebben daar een tijdje achteraan gezwommen, totdat we een tweede schildpad zagen. Toen een derde, een vierde, en een vijfde. Heel cool, maar allemaal wel op een afstand van 5-10 meter. Na nog even verder gesnorkeld te hebben, zijn we weer in de boot geklommen en doorgevaren naar Gili Meno. Hier hebben we een tweede keer gesnorkeld. Overal waren vissen (en allemaal verschillende!) en er was veel gekleurd koraal om te zien. Erg mooi! Na een paar minuten had onze gids weer een schildpad gezien. Dit keer zo dicht bij het strand (en dus aan de oppervlakte), dat je hem kon aanraken als je zou willen/ Zeker het hoogtepunt van deze snorkelreis! Na het snorkelen hier hebben we uitgerust op Gili Meno en een lunch gehad. Gili Meno is nog kleiner dan Gili Air, en je bent er met een half uurtje wel weer uitgegeken. Na Gili Meno hebben we nog twee keer gesnorkeld (bij tropische vissen, koraal en zelfs een gezonken schip) en daarna hebben we nog een stop gehad op Gili Trawangen. Hier kregen we avondeten, en na een uurtje was het weer tijd om terug te gaan naar Gili Air. Een hele mooie trip waar we veel meer gezien hadden dan verwacht!

Na Gili Air gingen we terug naar Bali. Weer op dezelfde boot waarmee we aankwamen. We zouden 's ochtends naar Bali gaan, maar uiteindelijk kwam de boot pas rond 16:00 aankakken. Tijd is hier echt een stuk minder strict dan we gewend zijn. De bootreis zelf duurde ook nog eens 2 uur, dus toen we aankwamen op Bali was het al donker. We kwamen aan op Padangbai, en moesten nog naar ons hotel in Nusa Dua (60km verder). We hadden nog niks geregeld met vervoer en dat scheen gelukkig ook niet nodig te zijn. Eenmaal aangekomen op Pandangbai stonden er zo'n 20 taxi chaffeurs die allemaal nog een laatste rit voor de dag probeerden te scoren. We hebben er een aangesproken en zijn toen met hem naar Nusa Dua gereden voor zo'n 10 euro. Geen geld dus. Toen we eenmaal aankwamen was het al 8 uur en hadden we nog niet gegeten. We zijn even snel naar een warung (lokaal restaurantje) geweest en hebben daar veel te luxe gegeten voor veel te weinig geld. Toch best een vermoeiende dag, ook al doe je helemaal niks.

De volgende dag zijn we naar het Turtle Information and Education Center geweest. De schildpadden die op Bali aanspoelen en ziek zijn worden hierheen gebracht. Eieren die niet goed zijn ingegraven worden ook naar dit center gebracht, zodat ze meer kans hebben om te overleven. We kwamen op het perfecte moment aan; er kwam net een nest met eieren uit! Supermazzel en heel gaaf om dat te zien! Ze gaven ons zelfs de kans om de netgeboren baby schildpadden vast te houden! Ze houden de schildpadbaby's voor maximaal twee weken, en daarna worden ze vrijgelaten in de zee. Een erg mooie organisatie die echt gaf om de schildpadden, dat was heel leuk om te zien. Na een rondleiding te hebben gehad en de verschillende schildpadden te kunnen zien, hadden we besloten om een schildpad te adopteren. Dan mag je een schildpad uitzoeken (die tussen de 1 en 2 weken oud is), hem een naam geven, en daarna laat je hem vrij in de zee. Dit kost 10euro per schildpad, en we wilden allebei deze organisatie wel steunen. Denise had haar schildpad 'Hope' genoemd, en ik noemde de mijne 'Cowabunga' (Teenage Mutant Ninja Turtles anyone?). Hierna stapten we in de auto en reden we naar het strand, waar we de schildpadden hebben vrijgelaten. Ze waren nog zo klein, en de grote golven namen ze vrijwel direct mee naar open zee, wat perfect is voor de kleine schildpadden. Op deze manier hebben ze minder kans om opgegeten te worden door zeemeeuwen. Teruggekomen bij het Information and Education Center kregen we ook nog een certificaat als bewijs van onze adoptie. Heel cool.

Verder hebben we nog een dagtrip gedaan in Nusa Dua. Nusa Dua staat bekend om de watersporten, en dat wilden we ook wel doen! De dagtrip met watersporten was zeker de moeite waard! Het begon met 'ocean walker'. Een soort van duiken, alleen dan krijg je iets wat lijkt op een astronautenhelm. Deze helm heeft een lange kabel, die verbonden is met de boot en waar lucht door komt. Je kunt dus letterlijk op de bodem van de zee lopen. We kregen twee zakjes met brood mee, zodat er ook nog vis op je af komt. De hoeveelheid vis was echt absurd. Door al de vissen konden we bijna geen water meer zien.
Na een half uurtje rondgelopen te hebben op de bodem, zijn we de boot weer op gegaan en hebben we de tweede watersport gedaan: snorkelen! Ook weer heel mooi. En weer veel verschillende soorten vis. In Gili Air was het NOG mooier, dus we waren hier snel uitgekeken. Luxeprobleem... Daarna gingen we door naar Turtle Island. En dat viel vies tegen. Ze hadden veel schildpadden (en andere dieren), maar het leek alsof ze er niks om gaven. De schildpadden lagen op het droge en hadden bijna geen water, slangen met tape over hun bek, en dieren in veel te kleine kooien. We vonden dit helemaal niks en zijn dus na een paar minuten weer weggegaan. Gelukkig hadden we een priveboot, dus konden we gaan wanneer we wilden. Mocht iemand ooit naar Bali gaan, ga niet naar Turtle Island. Echt verschrikkelijk.
Daarna was het nog tijd voor een laatste activiteit: flyboarden. Voor degenen die dit niet kennen: beeld je een skateboard in, die de lucht in gaat door twee stralen water onder het skateboard. Hierdoor kun je 'vliegen' boven de zee, tot zo'n 10 meter. De eerste paar minuten waren moeilijk, maar daarna lukte het me best aardig om overeind te blijven en heb ik dus ook echt rondgevlogen. Het was echt zo cool om te doen, en zeker een van de hoogtepunten van onze reis voor mij!

Ook zijn we nog naar Nusa Penida geweest (Manta Point) om daar te snorkelen met.. je raadt het niet... manta's! Deze beesten zijn echt gigantisch, niet normaal. Heel indrukwekkend! Wel wat duurder, maar zeer de moeite waard! Daarna zijn we doorgereden naar Kuta. We hadden nog iets minder dan een weekje over en ik wilde sowieso nog gaan surfen. Ik heb dus een paar dagen gesurfd, en voor de rest hebben we voornamelijk rustig op het strand gelegen in Kuta. Al met al hebben we een supertijd gehad op Bali (en uiteraard in Australie ook!) en ik vind het echt jammer dat het over is! Nu staat ons nog een weekendje Sydney te wachten, en daarna vliegen we weer terug naar Nederland! 15 Juli zal ik weer gewoon thuis in Apeldoorn zijn!

Bedankt voor het lezen en tot ziens! Ik hoop dat jullie mijn blog weer leuk vonden en anders kan ik de verhalen altijd nog eens zelf vertellen ;).